Szablon:Nagłówek bohatera
Historia
Ogarnięta pragnieniem panowania nad swym losem, prastara, konająca roślina Zyra przekazała swą świadomość ludzkiemu ciału, zyskując tym samym drugie życie. Wieki temu wraz ze swymi pobratymcami rządziła Plague Lands, zabijając za pomocą cierni i pnączy każde zwierzę, które ośmieliło się wkroczyć na ich ziemie. W miarę upływu czasu zamieszkujące ten teren zwierzęta stopniowo wymierały. Gdy zabrakło pożywienia, bezradna Zyra mogła tylko patrzeć, jak jej gatunek zanika. Spodziewała się, że ją samą czeka zagłada, póki nie pojawiła się pewna niczego nieświadoma czarodziejka, dając jej nadzieję na ratunek.
Po raz pierwszy od wielu lat Zyra poczuła, że zbliża się do niej jakaś istota. Choć początkowo zainteresowała się czarodziejką z głodu, w rzeczywistości czuła też, że przyciąga ją do niej coś innego, działała instynktownie. Z łatwością otoczyła kobietę swymi cierniami. Gdy pożerała swój ostatni posiłek, poczuła nagle, jak do jej umysłu wdzierają się cudze wspomnienia. Ujrzała rozległe dżungle z metalu i kamienia, w których mieszkali ludzie i zwierzęta. Jej pnącza wypełniła niezwykle potężna magia. Zyra opracowała wymyślny, choć ryzykowny plan zapewnienia sobie przetrwania. Używając wspomnień swojej ofiary, wykorzystała nowo zyskaną magiczną moc do stworzenia ciała przypominającego wyglądem ludzkie. Choć nie wiedziała, czego spodziewać się po czekającym ją świecie, nie miała nic do stracenia. Gdy tylko Zyra otworzyła oczy, natychmiast oszołomiła ją potęga drzemiąca w koniuszkach jej palców. Dopiero gdy zobaczyła uschnięte resztki rośliny, którą niegdyś była, zrozumiała kruchość swej nowej postaci. Jeśli jej nowe ciało zginie, nie będzie mogło odrosnąć na nowo z korzeni ani pnączy... Mimo to poczuła, że wreszcie żyje. Po raz pierwszy ujrzała świat takim, jak widzą go zwierzęta, a na jej usta wpełzł mroczny uśmiech. Odrodziła się, zyskując jednocześnie możliwość sięgnięcia po tak wiele.
„Kto sięga po kwiat, winien uważać na ciernie.”—Zyra
Cytaty
- Przy wyborze
- „Poczuj ciernisty uwiąd.” p
- Żart
- „Ja rozkwitam jak wiosenny kwiat. Ty upadasz niczym jesienny liść.” p
- „Gdzie są twoi przyjaciele? Moich widać wszędzie wokół.” p
- Prowokacja
- Atak
- „Śmierć rozkwita.” p
- „Wyduszę z nich życie.” p
- „Nadszedł czas żniw.” p
- „Zwierzyna sądzi, że mnie przechytrzy.” p
- „Sprawdzisz, co kryje żyzna ziemia?” p
- „Nikt nie ujdzie z mego uścisku.” p
- Ruch
- „Podejdź bliżej.” p
- „Tyle się dzieje.” p
- „Taki bezbronny kwiatuszek...” p
- „Stąpaj ostrożnie.” p
- „Świat jest tak ciekawy.” p
- „Las skrywa mnóstwo tajemnic.” p
- „Obiecujący ogród.” p
- „Nie wszystko jest takie jak się wydaje.” p
- „Poczekaj aż nasiona wykiełkują.” p
- „Zejdź z udeptanej ścieżki.” p
- Przy użyciu Szybki Wzrost
- Kiedy roślina rośnie
- „Trzask!” p
- „Cierń!” p
- „Bijące pnącza!” p
- „Kolce!” p
- „Wystrzel!” p
- „Rozkwitaj!” p
- „Kiełkuj!” p
- „Pędy!” p
